Η σπλαχνική οστεοπαθητική περιλαμβάνει μια σειρά από θεραπευτικές τεχνικές που διορθώνουν τη λειτουργία των εσωτερικών οργάνων. Το κάθε όργανο εκτελεί μια συγκεκριμένη κίνηση, εξαρτώμενη ή ανεξάρτητη από την αναπνοή. Οι διαταραχές του φυσιολογικού τους ρυθμού οδηγούν σε δυσλειτουργίες, στην εμφάνιση του πόνου και στην ανάπτυξη της νόσου. Η κίνηση των οργάνων είναι αλληλένδετη. Έτσι, η δυσλειτουργία του ενός, επηρεάζει αναπόφευκτα ολόκληρο τον οργανισμό. Πριν από την έναρξη της θεραπείας, ο οστεοπαθητικός καθορίζει τη θέση των οργάνων και το επίπεδο κινητικότητάς τους και αξιολογεί την κατάσταση του μυϊκού ιστού και των συνδέσμων. Η θεραπεία αποσκοπεί στην αποκατάσταση της νευρικής λειτουργίας, της κανονικής θέσης των οργάνων και των οστών, στην ενίσχυση των συνδέσμων και στη βελτίωση της κυκλοφορίας της λέμφου, του αίματος και όλων των υγρών του σώματος. Ως αποτέλεσμα, έχουμε την πυροδότηση της αυτοθεραπείας και η εξέλιξη της παθολογίας σταματά.